Gisteren poste ik dit op mijn Facebook page. Een foto van deze ‘kerstboom’ en ik schreef dat ik wel toe was aan vakantie. Deze weken voelen als een eindsprint en ik kan zelf nog maar net de touwtjes aan elkaar vastknopen. En soms niet, dan vergeet ik dingen en dan sta ik bijvoorbeeld bij de verkeerde school om mijn jongste dochter op te halen. Ja, niets menselijks is mij vreemd 🙂

Er kwamen leuke reacties op van andere moeders die ook erg toe zijn aan vakantie.
En een moeder die mijn idee om een kant en klaar kerststukje bij de AH te halen, die uit elkaar te trekken en dat aan het kind mee te geven om weer in elkaar te knutselen op school, in de praktijk ging brengen. Waarom doe ik dat zelf eigenlijk niet…..

Schuldgevoel zit ons vaak in de weg

Ik stond namelijk bij de AH als tussenstop gedurende mijn jacht op componenten voor een kerststukje wat mijn jongste op school gaat maken. Er ontstond het gebruikelijke gesprek in mijn hoofd, dat gaat ongeveer zo:

Matthea: “wat denken ze wel niet op school, dat we verder niets te doen hebben, ik heb ook gewoon werk. Ik koop gewoon dit stukje en trek het uit elkaar. Is nog goedkoper ook.”
Moeder: “dat kun je niet maken, voor haar is dit heel leuk, je was er ook al niet voor haar toen ze baby was, je moet het nu goedmaken en dit is een manier om te laten zien dat je echt wel moeite doet dus het moet wel allemaal zoals het hoort”

En ik zag beelden voor me van mijzelf die voor de ogen van mijn jongste dat stukje uit elkaar trekt, het in een tas pleurt en dat overhandigt aan haar en dan zegt ‘hier, veel plezier’!

Ik moet nog een hoop leren! Dat stukje uit elkaar trekken, doe je natuurlijk als ze niet kijken.

Dat is les 1.

En les 2 is, het mag allemaal wel wat minder perfect!

De lat mag wel wat omlaag

Hoe vaak zeg ik dat niet tegen mijn klanten.
Het mag wel wat minder allemaal.
Die rotzooi, komt morgen wel. Ga maar in bad liggen.
Waarom moet die kinderkamer persé nu, als je al overloopt van drukte op je werk in combinatie met slaapgebrek.
Dan eet je toch een avond gebakken eieren met brood, als dat ervoor zorgt dat jij niet oververhit en snauwend bij het fornuis staat, lijkt me dat een betere deal.

We willen alles meteen, tegelijk en het moet ook nog eens mooi en goed.

Dat gaat niet.

En ik loop zelf ook nog geregeld tegen de lamp. Zoals nu met dat kerststukje bijvoorbeeld.

Maar het kerstdiner voor school?
De jongste krijgt 2 pizza’s mee (diepvries hè) en komkommer en tomaatjes.
De oudste schreef zich in voor spaghetti voor 12 en toen ik riep ‘dat lukt me niet’, bood m’n man aan om het te doen. En waarom ook niet eigenlijk, we hoeven het niet allemaal alleen op te lossen! Dat moet eigenlijk in hoofdletters.

Les 3. WE HOEVEN HET NIET ALLEMAAL ALLEEN OP TE LOSSEN!

En met kerst, dan ben ik er niet. En als ik er wel was dan maakte ik rustig erwtensoep of ik haal een visschotel bij de visboer. Ik ben gek op eten maar ik ben net zo gek op een beetje rust 🙂

Loop jij ook aan tegen dit soort dingen? Voelt jouw leven vaak als overleven? Denk je wel eens ‘wanneer is het nou eens tijd voor mij?’ Ik heb plek voor 5 gratis sessies van 30 minuten, dan geef ik je meteen praktische tips waar je mee aan de slag kunt. Je mag het ook doorsturen aan iemand waarvan je denkt dat ze het wel kan gebruiken.

]